“ВОЗЉУБИ ГО ГОСПОДА, СВОЈОТ БОГ, СО СЕТО СВОЕ СРЦЕ, И СО СЕТА СВОЈА ДУША, И СО СИОТ СВОЈ РАЗУМ; - ТОА Е ПРВАТА НАЈГОЛЕМА ЗАПОВЕД;
А ВТОРАТА Е СЛИЧНА НА НЕА: ВОЗЉУБИ ГО СВОЈОТ БЛИЖЕН КАКО СЕБЕ СИ!
НА ТИЕ ДВЕ ЗАПОВЕДИ СЕ КРЕПАТ ЦЕЛИОТ ЗАКОН И ПРОРОЦИТЕ“ (Матеја 22:37-40).
г.г. Стефан
Архиепископ
Охридски и Македонски ОА
на Јустинијана Прима и
Митрополит Скопски
ПОГЛАВАР НА МАКЕДОНСКАТА
ПРАВОСЛАВНА ЦРКВА
г. Петар
Митрополит
Преспанско-Пелагониски и
Австралиско - Новозеландски
г. Тимотеј
Митрополит
Дебарско - Кичевски и
Австралиско - Сиднејски
г. Наум
Митрополит Струмички
г. Агатангел
Митрополит Повардарски
г. Иларион
Митрополит Брегалнички
г. Методиј
Митрополит
Американско-Канадски
г. Пимен
Митрополит Европски
г. Јосиф
Митрополит
Тетовско - гостиварски
г. Григориј
Митрополит
Кумановско - осоговски
г. Јосиф
Митрополит Осоговски
г. Климент
Епископ викарен - хераклејски
г. Партениј
Епископ викарен
Бигорско - Антаниски
г. Јаков
викарен епископ Полјански на
Митрополитот струмички
ЈАС СУМ ВРАТАТА
Богочовекот за човечкото битие е вратата во бесмртноста – самата бесмртност, и храна за бесмртноста.
Бидејќи Он е Спасителот: спасува од гревот, смртта и од демонот;
Поради тоа што Тој спасува со Својата Богочовечка Личност, затоа и на почетокот на сите Негови зборови стои: ‘‘Јас Сум вратата’’.
Сè човечко што нема да влезе во Него, останува во смрт и во грев, умира постојано низ гревовите и се ничкосува во вечното царство на злото и на гревот: пеколот.
Надвор од Богочовекот нема ‘врата’ на бесмртноста за човечкото битие; само со Него човекот се спасува. Да, со Него: со сè што е Он и со сè што е Негово – Светото Евангелие, Црквата.
Во нив се сите сили и сите средства со коишто луѓето ги совладуваат гревот, смртта и ѓаволот.
А Он – секогаш во сето тоа со севкупната Своја Богочовечка Личност. „Јас сум вратата: кој ќе влезе преку Мене, ќе се спаси“ (Јн. 10, 9)
До појавата на Богочовекот на земјата, овој наш земен свет беше без Врата, смртен затвор;
Он е првата Врата од овој затвор во бесмртноста. Но севкупното спасение е условено и оградено со Него, со Неговата Богочовечка Личност: ‘Кој ќе влезе преку Мене – со Мене – ќе се спаси’.
Секаде и на сè: Богочовек, Богочовек, Богочовек. Спасение – со Мене. Со Спасителот – спасение. Во подвигот на спасението е и вистинската безгранична слобода на човекот: ‘и ќе влезе, и ќе излезе, и пасиште ќе најде’; преку спасението од гревот и од ѓаволот и од смртта расте слободата, бесмртна и безгранична.
Бидејќи гревот и е оковот кој го поробува човечкото битие на злото, смртта и ѓаволот. При сето тоа човечката личност останува недопрена и ‘расте со растот Божји – во човек совршен, во мерата на растот на висината Христова’ (сп. Ефес. 4, 13; Кол. 2, 19): бидејќи нема ни грев ни смрт за да ја гуши, ограничува, стеснува.
‘Пасиште ќе најде’: сè со што се храни боголиката душа човечка и богокопнежливото битие негово; сè што служи како бесмртна храна за бесмртното битие човечко.
А тоа ‘пасиште’? – вечната божествена Вистина, и Правда, и Љубов, и Добрина, и Мудрост, и Милост, и сите останати божествени совршенства; на земјата: Евангелието – Црквата: Светите Тајни, светите божествени сили и светите добродетели.
Тоа е ‘пасиштето’ кое секогаш го има во неограничено изобилие во Богочовекот – Црквата во Евангелието. Заради сето тоа – Богочовекот е единствениот вистински водач на човечкиот род.
Водач кој ги изведува луѓето од смртта и ги воведува во бесмртноста. Оттука, само Спасителот – е Водач.И останатите Христоносци. Сите тие ги водат луѓето во бесмртност и живот вечен. Амин
Претставува,
Отец Митко Попоски
Виндзор, Канада
